 |
Ten pierwszy raz.
Osoby twięrdzące, że jest on przyjemny z pewnością mają rację, w moim przypadku był...
Stało się to wczoraj, 17 sierpnia 2001.
Wygrałem swój pierwszy turniej!
I wiecie co? Lepiej wygrać turniej słabo obsadzony, niż wcale :) Satysfakcja gwarantowana.
Ostatnimi czasy z żadka udzielam się w publicznych dyskusjach, czy też na tzw. "scenie" Quake'owej. Niech ta kolumna stanie się zatem miejscem, w którym interesujące mnie aspekty grania dumnie dziś nazywanego "E-sport" przysłużą się kilku osobą, a conajmniej umilą im czas.
Warszawski turniej "lokalny" odbył się w klubie internetowym "Haker" przy ulicy Jagielońskiej 3.
Lokal jak wiele innych klubów osiedlowych. Przyjemny do spędzenia czasu ircując, czy też zagrywając się w Kleja, a jednak coś wyróżniało "Haker'a" od innych tego typu i-kafejek.
Kameralność, prywatność i PRZYJAZNA atmosfera. Takie odczucia miałem po spędzonym tam dniu. Jeżeli ktoś mieszka w pobliżu (nie tylko) i nie wie, gdzie można fajnie spędzić czas, to z pewnością "Haker" jest takim miejscem.
Jak to zwykle bywa turnieje robione po raz pierwszy przez daną osobę mają duże opóźnienie. Mogłem spokojnie przykimać dwie godzinki dłużej, bo rozpoczęcie zapowiadane na g. 10 miało miejsce o g. 12 z minutami.
Osób stawiło się 18, tak więc nie kalkulowały się pary duelowe (w późniejszych rundach - 18:2=9 smart, huh?) i jak to się dzieje w takich sytuacjach zostało rozegrane FFA.
System podliczania FFA był identyczny jak ten CGL'owski (wynik dzielenia zdobytych fragów przez liczbę osób w grupie). Do tej pory myślałem, że jest bezbłędny. Po mojej rundzie FFA
zmieniłem zdanie :P
Rundę wygrałem z 1 fragiem przewagi nad drugim graczem (chyba Gazor). Nic bardziej mylnego niż ten jeden frag...mianowicie śmierci miałem ponad dwa razy mniej niż najlepsi pod tym wzgłędem przeciwnicy :)
Wniosek jeden, w jakiś magiczno-matematyczny sposób trzeba wplątać liczbę smierci do ogólnego podliczania.
W turnieju grało się bardzo przyjemnie i na dużym luzie. Jedyne ciekawe (dla mnie) mecze, to ćwierćfinał oraz finał, w których Younior (jr.) starał się mocno pomieszać mi szyki.
Jr. już wcześniej należał do graczy nie ustepujących celnością i zdolnością poruszania się najlepszym. Przerwa w graniu wyszła mu na dobre. Jego gra jest swieża i inowacyjna, a także adekwatna do taktyki przeciwnika.
Niestety dla niego (przecież nie powiem, ze dla mnie) zabrakło mu typowego doświadczenia, ogrania turniejowego i tego co w głównej mierze odróżnia stare wygi quakowe - sprytu połączonego z pewnością siebie.
Mnie natomiast grało się przyjemnie, a także udało się niemożliwe. Od początku do końca realizowałem swoje zadanie. Nie denerwowałem się, nie miałem też problemów z koncentracją w trudnych momentach (co jak myślę jest przyczyną słabszej gry w turniejach). W ćwierćfinałowym meczu z Youniorem na cpm3 w połowie meczu przegrywałem już 7:1. Mimo to kontrolowałem przebieg meczu (a przynajmniej tak mi się wydyawało) i w sytuacji, gdy Jr. bezbłędnie prowadził swoją grę, ja straciłem 7 punktów zamiast prawdopodobnych 20-stu.
Spokojnie czekałem na najlepszy moment do odbicia mapy i nadrobienia nie tak dużej przewagi. W chwili, w której udało mi się zebrać czerwoną, zacząłem systematycznie i nie śpiecząc się odrabiać straty. Końcówka była dosyć dramatyczna ale w końcu udało mi sie wyprowadzić na 8, potem na 9 do 7.
Drugi mecz ćwierćfianłowy jak i sam finał były już dużo łatwiejszymi pojedynkami. Fakt całodziennego grania w stresie i potwornym zaduchu na tyle nas (graczy) zmęczył, że ostatnie mecze były lekko mówiąc mało ciekawe. W takich sytuacjach turnieje dwu dniowe okazują się o niebo lepszym rozwiązaniem.
Ogólnie turniej wyglądał typowo "lokalnie" :)
Dużo zabawy, grania, fajny klimacik.
Na wyróżnienie zasługuje gościu, który absolutnie zmiażdżył mnie swoją postawą...Grał ze ZŁAMANĄ ręką!
Bardzo sympatyczny typ, na pytanie "ale po co?" odpowiedział, że jeden dzień z opuchniętą ręką wytrzymać może, ale turnieju nie przepuści. Oby więcej tak wytrwałych graczy i tak przyjemnych turniejów!
We wtorek najprawdopodobniej wybiorę się na turniej do Hrubieszowa (o ile się odbędzie).
Wątpie czy uda mi się tam powalczyć z najlepszymi, wydaje mi się, że taktycznie i psychicznie jestem teraz lepszy, ale daleko mi do poziomu wytrenowania manualnego z CGL'a czy innych turniejów. Może przez te kilka dni uda mi sie jeszcze poprawic trochę aima, szybkość reakcji itd., na tyle żeby odnieść sukces, a może nawet wygrać, czego szczerze sobie życzę.
Z najlepszych stawi się także B. Ponoć jest świetnie przygotowany, zobaczymy.
Fetter ma egzaminy, twierdzi ze przyjechać nie może. Prawdopodobnie wyjazd Verbala do USA pozbawił fetta sparing partnera na dłuższy czas i nr.1 nie może przygotować się wystarczająco dobrze.
Gosten to gracz, którego kilka osób zdążyło poznać, a raczej zapoznać się z jego nieprzeciętnymi umiejętnościami. Ten chłopaczyna może nieźle zamieszać. Styl ma bardzo zbliżony do B. Zobaczymy, czy tak samo jak B potrafi wygrywać mając za przeciwników trochę ostrożniejszych graczy, co przy "B - stylu" czyt. "na pałe", jest zadaniem ciężkim.
--------------------------------------
Autor: Krg
Aktualizacja: 08·12·2000 - 19:00
: DRUKUJ
|
|
