SavLAN. Najnudniejsze miejsce pod sloncem dla gracze UT. Wszyscy wokol graja w Q3, a znakomita wiekszosc to ciotniki bez skilla. Skad wiem? Oczy mam. Bedac totalnym pastuchem w Q3 wygralem z 50% swoich meczow. Biorac pod uwage, ze normalnie dostaje regularny wpierdol od zulga, najlepszego gracza w Szwecji (w UT oczywiscie), to obraz jest niemal pelny.
Fakt, ze drugiego dnia zagralem ze stormem, ktory zajal w TDM drugie miejsce ze swoim klanem, zaraz za unr, a ktory wystapil w finale Nations Cup w RA3 w barwach Anglii, nie zmienia niczego. Szczesliwy bylem, ze nie dostalem do minusa, ale reszta to lamy! :D
Nie wazne, nie o tym. Wlasciwie Q3 mnie dosc szybko znudzilo, tom zaczal probowac napisac cos madrego. No bo ponabijac z CS sie nie moglem tez, bo nie grail w to prawie o/. No wiec siedze sobie a staram sie wymyslic cos bardzo ineligentnego. No bo Flocutus powiedzial kiedys, ze spawarka jest bronia taktyczna, bo trza miec wiecej pancerza, a Sujoy powiedzial, ze QW to nie tyle aim, co wsadzenie pierwszej rakiety.
No a tu pytanie – co jest bardziej taktyczne? Posiedzialem, popisalem a stwierdzilem, ze to nie jest problem, bo na to pytanie odpowiedziec jest latwo. Problemem jest to, jakie sa wnioski z odpowiedzi na pytanie: ‘no i co z tego?’, ktore nastepuje po rozwiazaniu poprzedniej zagadki. Nie przedluzajac, doszedlem do wniosku, ze gra czerpie swoj potencjal taktyczny z broni oraz tego, jak one sa wobec siebie wywazone. To nie pancerze zawiaduja rozgrywka, to giwery!
Ustalenie hierarchii w arsenale FPSow bylo dosc latwe. Pierwsze, co zrobilem, to wywalenie raila z moich rozwazan. Za to, ze ta bron jest najmniej taktyczna, czyli po prostu glupia. Bo co? Moja miara zawsze kulala, wiec trzeba sobie jakos tlumaczyc, ze wcale nie jestem przez to gorszym isportsmenem. Wywalilem raila po podzieleniu broni wg kryterium zasiegu.
Bronie o ograniczonym zasiegu, jak spawarka, RL czy shotgun wymagaja od uzywajacego podejscia na blizszy zasieg. Im blizej jestes, tym wieksze oczywiscie ponosisz ryzyko, z tej prostej przyczyny, ze mozna cie skrzywdzic wieksza gama broni, jak rowniez z innych przyczyn, ktorych wymienienie kloci sie z moim lenistwem. Jesli wiec bronie bez ograniczenia zasiegu wymagaja mniej myslenia, to na smietnik z nimi!
No. Wiec zostaly mi bronie ograniczonego zasiegu: o ogniu ciaglym (spawarki) a o czasie przeladowania (RL, shotgun). Naturalnie, te pierwsze wymagaja przewagi skladu – bo od pewnego poziomu w wymianie spaw vs spaw decyduja drobne ulamki a sklad wlasnie. Inteligentny gracz moze przez cala gre prowokowac tylko wymiany na spawarki a sprowadzic gre do timowania przedmiotow. RL-ki a shotguny, z drugiej strony, polegaja na madrzejszym ustawieniu sie wzgledem przeciwnika. Graczem zwycieskim jest ten, ktoremu uda sie wlozyc pierwszy strzal. Jako ze RL-ki a shotguny bija mocno, tylko duza roznica skladu ma jakis wplyw.
Ze spawarkami, wymagania taktyczne sa stosunkowo niezalezne od poczynan rywala. Poniewaz z broniami, ktore potrzebuja czasu przeladowania jest inaczej, te wlasnie ustawilbym w czubie hierarchii. Odpowiednie ustawienie sie wymaga wiecej myslenia. Musisz sie zastanowic, co ty chcesz zrobic, ale tez co twoj przeciwnik chce zrobic, musisz go zaskoczyc lub ‘ustawic’ tak, bys to ty mial przewage taktyczna. W porownaniu z tym, bieganie po pancerzach jest latwe. Dolozysz do tego cuda, jakie mozna robic z RL (ustawiania przeciwnika, blokowanie przejsc…) a juz wiesz, co tygryski powinny lubic najbardziej.
Wszystko, co napisalem do tej pory jest dosc oczywiste, jesli sie to wyartykuluje. To, co nie jest az takie jasne, to wniosek, ktory nalezy wyciagnac. Jest on nastepujacy: charakter taktyczny rozgrywki zalezy od wywazenia broni wzgledem siebie. Im mocniejsze sa bronie z dna mojej hierarchii, tym gra mniej taktyczna. Jesli uzywanie bezmozgiej broni jest oplacalne (w perspektywie wyniku meczu), nie bedzie sensu uzywanie tych bardziej taktycznych. Gra bedzie uproszczona a plytka.
To chyba nie przypadek, ze giwery najbardziej wymagajace taktycznie maja rowniez najbardziej skomplikowana instrukcje obslugi. Obdarzenie tych broni najwieksza moca spowoduje, ze nasz hipotetyczny deathmatch ma najbardziej stroma krzywa umiejetnosci – zarowno jesli chodzi o zrecznosc jak taktyke. Danie mocy broniom nieograniczonego zasiegu oznacza calkowita instagibizacje gry, danie spawarkom za duzo mocy daje nam nudne bieganie po pancerzach tylko ze spawarka w rekach, za mocne RL-ki zmniejszaja waznosc timingu (ale w niewielkim stopniu).
Nie, bronie nie powinny byc wobec siebie w stanie idealnej rownowagi. Taka sama sila tu nie zadzala. Wzor jest nastepujacy: RL > spaw > rail – to powinno nam zapewnic najlepsze proporcje taktyczne. Nacisk na odpowiedni dobor polozenia a wykiwanie przeciwnika, potem timing a kontrola, a na samym koncu czysta 2d miara. Bronie porzadne ponad latwymi. Doskonaly deathmatch.
--------------------------------------
Autor: karmak
Aktualizacja: 08·12·2001 - 14:01
: DRUKUJ
|
